Eenhoksraces (OLR)
Een 2e grote passie binnen de duivensport voor mij, zijn de eenhoksraces oftewel the one loft race. Omdat ik via mijn werk als veehandelaar regelmatig een woordje over de grens moet spreken, spreek ik aardig Engels en Duits , ook Frans en Spaans heb ik jaren terug geleerd bij de nonnekes in Vught. Dit komt mij goed van pas bij de deelname aan bepaalde eenhoksraces in de wereld, ook bij het bezoeken van een eindrace is het leuk om met vele internationale duivenliefhebbers te kunnen spreken. Waarom deelname aan deze races zult u denken, je stuurt je beste duiven op , en ziet ze bijna nooit meer terug. Ik zal u dat proberen uit te leggen , welke gedachte ik hier achter heb.
- Omdat ik zelf niet met jonge duiven vlieg , weet ik pas aan het eind van het 2e jaar iets van mijn kweekkoppels. Door jonge op te sturen naar de zwaarste races in de wereld kan ik de resultaten hiervan gebruiken om mijn kweekkoppels te beoordelen.
- Ik kies hoofdzakelijk voor races die in de winter vervlogen worden, dat is namelijk de tijd dat het op eigen hok rustig is , en het geeft toch weer de spanning van de sport in de winter maanden.
- Ook de strijd om het prijzengeld geeft nog die ouderwetse kick van toen er nog gepould werd en auto’s vervlogen werden.
- Ook de internationale contacten , en naamsbekendheid , en de verkoop van de duiven kan nieuwe kennissen en ideeën opleveren.
- Zo af en toe een snoepreisje naar de finale in een warm land is natuurlijk ook mooi meegenomen.
Bij de keuze voor deelname zijn voor mij een paar zaken zeer belangrijk. De organisatie die de zaken behartigt voor de liefhebbers thuis moet goed en betrouwbaar zijn, dat is de hoofdzaak voor deelname. De eindrace moet zwaar zijn, het liefst 500 km of meer , en de aankomsten over 2 dagen. De communicatie moet open en eerlijk zijn via de modernste apparatuur. En in mijn geval , omdat ik pas later in het seizoen ga kweken , de training en prijsvluchten laat in het jaar en na de rui van de duiven, dat geeft het beste beeld van wat ze in zich hebben. De finale moet geen evenement voor liefhebbers en Bobo’s worden maar puur een selectie op kwaliteit en karakter van de duif, dus geen eindvluchtjes van 350 km met wind mee , waarbij de bezoekers op het kwartier kunnen zeggen wanneer de duiven arriveren, deze races vallen voor mij af voor deelname.
Ook lofts die meer als 3500 duiven gaan huisvesten zijn aan mij niet besteed, om zulke aantallen gezond te houden en fatsoenlijk na te zien en op te leren is in mijn ogen een onbegonnen zaak. Door zulke grote aantallen te ontvangen en te activeren levert natuurlijk wel een grote prijzenpot op, maar is mijn ogen niet de beste selectie methode voor goede duiven. Daarom heb ik voor de deelname in 3 landen gekozen : Polen / Thailand en Spanje. De vluchten in Thailand met 40 graden Celcius en Tenerife ( vliegen over water) zijn in December en Januari Februari en Maart.
De vluchten in Polen zijn in Augustus en September, maar deze OLR heeft een eindrace van boven de 500 km en de africhting en trainingen zijn nog spartaans met een zeer goede en vriendelijke organisatie. Dit is in mijn ogen de ideale en ouderwetse manier van duiven selectie , waarbij niet verduisterd wordt, de duiven om 6 uur in de morgen los gaan met weer en wind, en de finale dit jaar naar 560 km gebracht wordt. De allerbeste arriveren nog net voor het donker en de rest de dag daarop in de morgen. Duiven die dit soort races uitvliegen zijn in mijn ogen klasbakken en geschikt om ook hier op de morgenlossingen te kunnen scoren.
Ervaring leert mij dat maar ongeveer 15 a 20 % de races uitvliegen, zit het percentage van je ingestuurde duiven hoger dan 25% , dan kan je stellen dat je in de kweek goed bezig bent. Zit je percentage lager dan 25% , dan moet je jezelf afvragen of je op de goede weg bent met de vitaliteit en kwaliteit van de duiven op eigen hok. Je kan natuurlijk ook net als in Nederland, iedereen en alles de schuld gaan geven van jouw verloren jonge duiven, en de races en training nog lichter en gemakkelijker maken, maar stuur nu eerst eens 10 duiven van je stam op naar een echte OLR en zie wat daar het resultaat van je overgebleven duiven is, komen ze daar ook niet door de selectie ga dan niet Orleans Bourges en Chateroux afschaffen , maar koop enkel jongen duiven die in de veiling komen na de eindrace , en begin daar mee opnieuw , dat zal je verder brengen dan de “ Efteling “ vluchtjes ( lees : droomvlucht ) die hier in Nederland en België georganiseerd worden voor de jonge duiven.
Voor de eenhoksraces heb ik wel wat duiven bijgehaald , die ook de ZLU ochtend lossing zouden kunnen vliegen, maar waarvoor Barcelona te ver zal zijn denk ik. Ik ben die gaan zoeken in Friesland omdat daar nog duiven rondvlogen met het oude “ Piter Beerda” bloed, Hierbij kwam ik bij Arie Dijkstra / Sjack Gerbens / Marten Leegstra. Piter Beerda duiven komen voort uit de oude Tournier en Vanbruaene lijnen van de jaren 70. Zij werden door Piter op een no nonsens manier gehouden en doorgekweekt. Zij kenmerken zich door een enorme wil om thuis te komen, echte doorzetters dus. Dat is nou net de belangrijkste eigenschap om vroege prijzen te pakken, en zeker op de OLR om dezelfde dag thuis te kunnen komen. Dit alles op advies van Nico van Veen uit Meppel.
Door deel te nemen aan OLRaces krijg je vanzelf een beeld of jou gestuurde duiven er ook kans maken op de hoofdprijs, en/of asduif-competities. Niet alle OCR zijn hetzelfde qua zwaarte en competitie punten die te verdienen zijn, om uiteindelijk bij de Asduif te horen.
Aangezien ik deelneem met mijn eigen duiven die ook voor de overnachting en ZLU vluchten gekweekt zijn. ben ik tot de ontdekking gekomen dat voor mij eigenlijk alleen de winterraces het interessantste zijn. Ik zal uitleggen waarom; Deze vluchten worden pas eind van het jaar opgestart in de maanden november t/m januari. Ik verstuur mijn duiven in mei, ze zijn dan 45/55 dagen oud. Omdat fond duiven wat langer de tijd nodig hebben zijn ze goed uitgegroeid in november en door de rui als de finales in januari en maart vervlogen worden.
Bij de meeste zomerraces worden ook de vluchten vanaf 100km meegeteld in de Asduif competities. Ik vin ddat meer een loterij omdat 1 minuut al snel 300 plaatsen op de uitslag kan zijn, waarbij dus asduifpunten verdiend moeten worden. Zeker als de snelheid op die 1e vluchten naar de 1500 meter gaan, zijn mijn duiven kansloos.
Ik heb dus vanaf 2019 gekozen voor 2 races. Voorheen deed ik hier ook al mee, maar vanaf 2019 wordt niet meer deelgenomen aan de zomer races.
Voor mij nu alleen de T.G.P.R. Race in Bangkok Thailand, die vanaf 2020 in Nong Chock gehouden word, en de Corabia winterrace in Spanje, die de eerste 2 jaar in de Siërra Nevada gehouden werd, hoog in de bergen, en vanaf dit jaar 2019 is verplaatst naar het vlakkere gebied tegen de Portugese grens.
Voor beide races geld een finale van minimaal 500km onder zware omstandigheden, waarbij de snelheid eigenlijk niet boven de 1100 m/m moet liggen.
- In Polen deelgenomen in Teamverband (Team Oss) met 2 duiven terug.
- Corabia Winterrace 60e in finale en 50e Asduif
- In Corabia Winter deelgenomen in teamverband (Team Oss) 6 duiven
- In Krakus Polen deelgenomen met 3 duiven in teamverband (Team Oss)
- 71e Finale 530 km. T.G.P.R. Thailand, 5 duiven gestuurd.
- 14 duiven naar Thailand T.G.P.R. Met 7 in de finale en 5 uitgevlogen met 14e, 16e, 194e, 338e, 430e.
- 14 duiven naar Corabia winter race in Spanje gestuurd met 9 in de finale tegen 1376 duiven uit 20 landen.
- Alle 9 ( 100% ) uitgevlogen met de plaatsen : 68-175-250-266-282-284-330-367-834.
- 7 bij de eerste 25% en 8 bij de eerste 30%.
Voor 2021 zijn er praktisch geen duiven ingestuurd , enerzijds had dat te maken met de onzekerheden over doorgang van de betreffende OLR ivm Corona, en anderzijds zijn de meeste OLR niet meer geschikt voor mijn soort duiven.
Ik zal dat proberen uit te leggen :
Door de groeiende populariteit van de eenhoksraces zijn er ontzettend veel nieuwe races bijgekomen , en kan je als deelnemer al snel kiezen uit wel 30 verschillende locaties. Door deze concurrentie van de aanbieders zijn veel races gebaat om vluchten in te richten waarbij zoveel mogelijk duiven ingestuurd worden en ook zoveel mogelijk duiven de finale uitvliegen , dat geeft hun bestaansrecht voor het jaar daarna.
Mijn insteek was om mijn eigen duiven te testen onder de zwaarste condities en zodoende iets van kwaliteit te kunnen ontdekken in mijn kweekhok voor de overnacht vluchten in eigen land. Ik zocht dus OLRaces die een eindvlucht van minimaal 500 km hebben en waarbij de snelheid van de 1e duiven niet boven 1100 meter zou komen. Aanvankelijk had ik die 2 gevonden waarbij ook de organisatie nog prima geregeld was , te weten : Krakus in Polen en TGPR in Bangkok Thailand , zeker deze laatste was geschikt voor fondduiven met karakter.
Maar door de komst van Pattaya in Thailand werd de 30 jaar oude Thailand Grand Pigeon Race weggezet als 2e rangs OLRace , en stapte grootte commerciële deelnemers over naar de precieuze Pattaya pigeon race met een inleg van 500 euro per duif en een team van maar liefst 12 stuks.
De vlieglijn van Pattya ligt naar het Oosten wat veel gemakkelijker en sneller is , dan de vlieglijn die TGPR altijd vloog , namelijk naar het noorden van Thailand, de bergen in.
Waar ik al bang voor was gebeurde ook, na 2 jaar Pattaya (7000 duiven) is de One Loft Race TGPR (1600 duiven) ermee opgehouden (na 30 jaar toonaangevend te zijn geweest) en werd vervangen door een nieuwe hok in Nong Chok (4500 duiven) Na 1 jaar Nong Chok hield deze er ook al mee op , en bleef alleen Pattaya over, als grote internationale OLR in Thailand , waarbij het streven is om naar 9000 duiven door te groeien met een inleg van 500 euro per duif. De snelheid van de 1e duiven in Pattaya ligt al een paar jaar aan de 1350 meter per minuut en meer dan 60% keert de 1e dag terug. Geen race voor mijn duiven dus.
Voor Krakus in Polen geld eigenlijk hetzelfde, ook hier zijn de aantallen wat doorgegroeid naar 3700 stuks , en ook hier is de vlieglijn wat naar het zuiden verplaatst , wat gezien kan worden als “ makkelijker “ . Echter voor de finale in Polen is de wind de bepalende factor , is deze oostelijk dan heb je al snel 30 graden en gaat de snelheid naar die 1000 meter, maar is de wind West tot Zuid en zelfs Noord West dan gaan ook hier de duiven naar de 1450 meter met 60% aankomsten op dag 1. Geen race voor mijn duiven dus.
Samengevat komt het hier op neer: Op dit moment kan ik geen OLRace vinden waar mijn duiven mee kunnen doen voor de topnoteringen , dan heeft het ook geen zin om er duiven naar toe te sturen , voor 90% van alle OLR moet men eendaagse tot midfond duiven insturen , en die heb ik niet.
Gelukkig beginnen er nu OLRaces te komen , die na de finale van 450 km nog een vlucht organiseren met 600 kilometer. Echter moeten deze duiven nog een keer geactiveerd worden en niet iedereen is verplicht om mee te doen , wat dan weer ten koste gaat van de aantallen op de 600 km vlucht.
Daarom heb ik voor 2021 besloten om alleen in een team mee te vliegen , samen met Ad Valk en Tom van de Kamp , wat 2 Oneloft maatjes van mij zijn.
Ook zij liepen tegen het probleem op dat er eigenlijk geen enkele OLRace nog interessant is met fond duiven , maar dat het bezoek aan de finale wel ontzettend leuk is.
We hebben besloten om onder de naam “ De 3 Musketiers “ deel te nemen in Krakus Polen (5 duiven met 3 man) en Sevilla winterrace (9 duiven met 3 man). Beide races hebben een extra vlucht van 600 kilometer , het geld wat we nu besparen voor de inleg, gebruiken we om 5 dagen naar Polen en Spanje af te reizen voor het bijwonen van de finale, 1 in de zomer en 1 in het voorjaar.
Voor mijzelf heb ik ook besloten om niet deel te nemen aan OLRaces waarbij de inleg hoger als 200 euro per duif is , waarbij deelnemers “gelokt “ worden om 2 duiven te activeren bij aanlevering en 3 tot 8 duiven te sturen als reserve. Besef wel dat ook voor die reserve duiven uiteindelijk de normale inleg betaald moet worden , en dat deze formule alleen bedacht is om het in 1e instantie wat prijsbewuster over te laten komen.
Met een team van 10 zoals nu bij de meest precieuze race in Europa “de Algarve Golden race” in Portugal , die inmiddels hun inleg van 200 naar 300 euro hebben verhoogd en voor dit jaar 2022 naar 500 euro hebben gezet , betekend dit toch al snel dat er van de 10 duiven, uiteindelijk 6 geactiveerd kunnen worden, wat dan toch 3000 euro inleg betekend, tel daarbij de reis en verblijf van 7 dagen bij op, dan zal je toch als snel 1500 extra uit gaan komen. 4500 euro om 6 duiven in de finale te laten vliegen is voor fond duiven zoals ik ze heb een kansloze missie om veel prijzengeld terug te verdienen.
De kruising voor de OLR zijn vervangen door duiven die op een OLR gevlogen hebben. Ik heb daarvoor duiven teruggekocht.
- Duivin van Nico v/d Hurk die in Polen de 11e vloog in 2017 met 15 duiven door op dag 1
- De Krakus duivin van Tomasz Kropop die de 5e Asduif Krakus 2017 was en toen de 58e in de finale vloog, haar broer was de 42e, en het jaar daarvoor 2016 was een andere broer, de 4e waarbij op dag 1 geen duiven doorkwamen.
- In 2018 zat er ook weer een broer van haar op de Krakus race, ook deze heb ik aangekocht voor mijn kweekhok
- Als 4e aankoop heb ik
Ronda gekocht, zij is een duivin van Petar & Kiril Raponski uit Bulgarije. Zij komt van de Corabia Winterrace 2018/2019 en was de 3e in de finale vanuit Lissabon (500km). Tevens was zij de 4e op de halve finale vanuit Calanas (300km). Op dag 1 waren er 7 duiven terug in de Spaanse bergen, en slechts 88 duiven wisten na 3 dagen het thuishok te bereiken. Haar moeder, Alice was een Roemeense duif van 2016 en zij vloog een 3e in de finale van 546 km. Met op dag 1 maar 5 duiven door. Haar eerste 4 kinderen van 2019 heb ik naar de Corabia Winterrace in Spanje verstuurd, waar ze met ruim 3750 duiven op het nieuwe hok aldaar gehuisvest werden. Alle 4 vlogen ze de finale van 500 km met nog 1376 andere finalisten. En alle 4 wisten ze de race uit te vliegen op de plekken : 68 / 250 / 282 / 330 . Alle 4 dus bij de eerste 25%! Goede komen uit goede is mijn overtuiging!
RESULTATEN:
Lees hier alles over de behaalde resultaten van Anton van Oort Marathon Pigeons
